Ontluistering Een tijd terug ben ik hier neergezet in niemandsland geen richting of gevoel slechts onvermogen radeloos geen doel wachten en met lege ogen ik heb mijn plicht verzaakt geen kinderhand geen kreet die nog iets wakker maakt het kan niet anders ook als je niet echt een iemand bent dan heb je geen gezicht laat staan nog dat je wordt gekend gezien als een persoon met zeggingskracht en naam de schuld kruipt in mijn huid ik voel dat ik me schaam steeds meer steeds nieuwe lagen te zwaar wordt het om verder mee te dragen. |