Kunstenaar Els Molenaar-Gazan  & dichter  Hans  Barkmeijer 

WEG NAAR DE DOOD

​Weg naar de dood
 
Ik wachtte tot je even sliep
of langs het tuinpad
heel onwetend en heel zacht
de lokroep van een duif of van
een merel riep.
 
Ik nam de kinderen om mij heen
en merkte dat
verdriet vervaagde
zwaarte als vanzelf verdween
bevreemdend licht
hoe mooi was dat
ik rustte op de takken
van de bomen
op mijn engelvleugel blad
toen was er vuur
dat als een oproep klonk
een juist ontstoken sterrenvonk.
 
Ik dreef omhoog
langs gouden lijnen
en zag de aarde  
snel verdwijnen
vlaggen uit
bevrijdingsfeest
ik was nog nooit
nog nooit zo hoog geweest
zelfs boven alle wolken kon ik komen
de adelaar mijn vogel ver voorbij
zo vaak beleefd
in aardse dromen.
 
Nu ga ik op in het heelal
en hoop op wat er komen zal
is het niet Petrus
aan de hemelpoort
dan wel een engel
die mij voorzichtig kloppen hoort.

---

Weg naar de dood: de foto's

Weg naar de dood_Els Molenaar_Foto Erna Lammers_01

Weg naar de dood_Els Molenaar_Foto Erna Lammers_02

Weg naar de dood_Els Molenaar_Foto Erna Lammers_03

Weg naar de dood_Els Molenaar_Foto Erna Lammers_04

Ontaarden_Els Molenaar_Foto Erna Lammers_05